Μέρος 1ο (MelancholyBird)
Άνθρωπε μου βάστα τον πόνο της απουσίας. Θα δεις γλυκαίνει με τον καιρό, παραμύθι να φτιάχνεις την ιστορία σου και νανούρισμα στα παιδιά σου. Μην θλίβεσαι που έφυγε, μην δακρύζεις που σε πρόδωσε μόνο αγάπα τον. Αν κάπου ενωθούν ξανά οι πορείες σας αγκάλιασε τον με όλη την δύναμη της ψυχής σου, μην γονατίσεις και τότε θα είσαι ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα για το έπαθλο της αγάπης. Κάποτε ένας αγαπημένος φίλος μου είπε ότι κάθε πρωί βγαίνει ο ήλιος και μας φωτίζει, είναι μια καινούρια ηλιόλουστη μέρα, ηλιόλουστη και η πληγωμένη σου καρδιά. Ακόμα κι αν ξημερώσει συννεφιά, να θυμάσαι πίσω από τις μαύρες σκιές πάντα υπάρχουν τα δύο πιο φωτεινά αστέρια, ο ήλιος και το φεγγάρι. Ο ήλιος απλώνει παντού την ευτυχία του, έτσι και το φεγγάρι στο σκοτάδι σου αποτυπώνει τον δικό του φωτεινό δρόμο. Γι' αυτό λοιπόν άνθρωπε μου, κοίταξε δίπλα σου, χαμόγελα πλούσιων ψυχών απλώνονται στο δρόμο σου, μην τα τσαλακώνεις, γιατί μετά σκοτάδι ντύνεσαι και εσύ.
Μέρος 2ο (RecklessDreamer)
Και αν τελικά χαθείς στο σκοτάδι σου, άνθρωπε μου, δύσκολα θα βρεις το δρόμο του γυρισμού. Να το φοβάσαι το σκοτάδι, να μην του παραδίνεσαι. Φαντάζει γλυκό στην όψη μα σαν το γευτείς ο πόνος σαν άγριο κύμα σε ισοπεδώνει. Και αφήνεσαι. Και εξακολουθείς να αφήνεσαι. Και πάντα αφήνεσαι. Θεριό γίνεται μέσα σου έτοιμο να σε κατασπαράξει. Ζεις με αυτό άνθρωπέ μου. Ζεις από αυτό. Σκιές σκεπάζουν το χαμόγελό σου και τότε ήδη το σεληνόφως σβήνει από τον ουρανό. Μήτε ελπίδα για το φεγγάρι μένει, μήτε για τον ήλιο. Αναζητάς διψώντας μια σταγόνα φωτός μα από πουθενά δεν κρατιέσαι για να ψάξεις. Ένα λευκό τριαντάφυλλο και η ελπίδα θα ξαναγεννηθεί μπρος στην ομορφιά του. Ο ήλιος θα ξεπροβάλλει ξανά μετά το σκοτάδι. Τον έχεις ανάγκη πια και σε γαληνεύει η χάρη του. Ο τρόπος που κάνει τα πάντα να φαίνονται τόσο ξεκάθαρα και φωτεινά. Σου δείχνει πολύχρωμα μονοπάτια για να περπατήσεις και νέους κήπους για να ξεκουράσεις την λαβωμένη σου ψυχή. Ώσπου όταν έχεις πια ανασάνει, μάτια που αντικατοπτρίζουν την όψη του μέντορά τους κοσμούν το λαμπερό πρόσωπό σου. Βρες ένα τριαντάφυλλο και άσε μια αχτίδα ηλίου να το φωτίσει. Ένα λευκό τριαντάφυλλο.
Πολλές φορές η ζωή φέρνει κάτι σκιές που σκεπάζουν το χαμόγελό μας και ευτυχώς που παρουσιάζεται κάποια στιγμή ένας ήλιος ή και ένα φεγγάρι που μας δείχνει και την άλλη πλευρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου και καλώς σε βρήκα! Μου άρεσαν τα όσα γράφεις.
Μία καλή μου φίλη έχτισε τη βάση για το συγκεκριμένο κείμενο, εξ ου και το αποτέλεσμα. Ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που σου άρεσαν.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα και καλώς βρεθήκαμε!