Μείναμε έτσι λοιπόν,
κολλημένοι πίσω από ένα παράθυρο
να κοιτάζουμε τη βροχή.
Χάνοντας τη ζωή μας...
Περιμένοντας...
Θα είναι κεραυνός ή αχτίδα φωτός
αυτό που θα σκίσει τα σύννεφα;
Θα μάθουμε άραγε;
Πίσω από ένα τζάμι
ακόμη καθρεφτίζεται η μορφή μας.
Ποτέ δεν τολμήσαμε
να περπατήσουμε στη καταιγίδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου