Βυθίσου στα χρώματα του ουρανού και σήμερα. Τι φτερά είναι αυτά που σκέπασαν τον ήλιο; Φαίνονται μεγάλα και λευκά, αφήνουν ακόμη τις ηλιαχτίδες να περάσουν μέσα από τις κόψεις τους. Εσύ σκύβεις το κεφάλι και οδεύεις προς μία κατεύθυνση λιτά απαγορευμένη. Ονειρεύεσαι παλάτια ή συντρίμμια; Τι είναι αυτό που σε τραβάει;
"Της νύχτας τα σοκάκια
καθώς μόνος περιδιαβαίνεις,
τους Λαιστρυγόνες και τους Λωτοφάγους συλλογίσου.
Στου σκοταδιού τ' αθώρητο φως,
ξέρω πως την αλήθεια να 'βρεις λογαριάζεις
κι αναταράζεις την καρδιά της αβύσσου.
Μα δύτης ξασκημένος πρέπει να 'σαι
σ' όλη σου τη ζωή, να το θυμάσαι."
 |
Το φως απ' το σκοτάδι ξεπροβάλλει κι είναι μακρύς ο δρόμος,
σαν έχεις φτερά κομμένα από τη ρίζα της ψυχής σου.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου