ΕΝΑ ΡΙΣΚΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Και ο καιρός περνάει,
δίχως να τον παρεμποδίζει μία σταγόνα βροχής.
Είναι μικρή κι ασήμαντη μπροστά στις καταιγίδες
του μυαλού μας.
Προσπαθούμε να σωθούμε
ψάχνοντας ένα στήριγμα,
το οποίο όμως είναι εύθραυστο και σύντομα σπάει.
Πάντοτε όμως θέλουμε να ρισκάρουμε.
Ρισκάρουμε τα πάντα για μία στιγμή
προσωρινής ευτυχίας.
Όλα όσα χτίσαμε.
Όλα όσα καταφέραμε με τον δικό μας κόπο.
Ώσπου στο τέλος, τα χάνουμε όλα.

ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

https://www.youtube.com/watch?v=5-MT5zeY6CU

Το φεγγάρι επιτέλους εμφανίστηκε
Έχοντας, αυτή τη φορά
μία όψη ταπεινής ηρεμίας.
Και όσα βλέμματα στράφηκαν
επάνω του,
ήξεραν, αυτή τη φορά
ότι οι ψυχές τους θα γαληνέψουν.

ΣΚΟΤΑΔΙ. ΦΩΣ.

Βυθίσου στα χρώματα του ουρανού και σήμερα. Τι φτερά είναι αυτά που σκέπασαν τον ήλιο; Φαίνονται μεγάλα και λευκά, αφήνουν ακόμη τις ηλιαχτίδες να περάσουν μέσα από τις κόψεις τους. Εσύ σκύβεις το κεφάλι και οδεύεις προς μία κατεύθυνση λιτά απαγορευμένη. Ονειρεύεσαι παλάτια ή συντρίμμια; Τι είναι αυτό που σε τραβάει;

"Της νύχτας τα σοκάκια
καθώς μόνος περιδιαβαίνεις,
τους Λαιστρυγόνες και τους Λωτοφάγους συλλογίσου.

Στου σκοταδιού τ' αθώρητο φως,
ξέρω πως την αλήθεια να 'βρεις λογαριάζεις
κι αναταράζεις την καρδιά της αβύσσου.

Μα δύτης ξασκημένος πρέπει να 'σαι
σ' όλη σου τη ζωή, να το θυμάσαι."

Το φως απ' το σκοτάδι ξεπροβάλλει κι είναι μακρύς ο δρόμος,

σαν έχεις φτερά κομμένα από τη ρίζα της ψυχής σου.