23/6/16

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ. ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ.




Οι σκέψεις λύνονται και μες στον πανικό γίνονται λέξεις.
Λέξεις που ξεδιπλώνονται σε κάποιο παλιό, ξεθωριασμένο χαρτί, που το μελάνι λεκιάζει και αφήνει και αφήνει στίγματα της δικής του πνοής. Οι λέξεις παραμένουν λέξεις. Για κάποιους είναι σκόρπιες λέξεις, για κάποιους άλλους λέξεις με κάποιο νόημα. Για κάποιους ίσως λέξεις με σκόρπια νοήματα. Ποια αυθαίρετη πηγή έμπνευσης μπορεί να δώσει νόημα στις λέξεις αυτές; Λέξεις που ύστερα γίνονται όνειρα και είναι πιθανών προορισμένα για κάποιο παραμύθι. 
Μη το πεις πουθενά, μα μου αρέσει να ονειρεύομαι μέσα από τις λέξεις. Που και που ταξιδεύω με τις λέξεις που ξεδιπλώνονται σε κάποιο παλιό, ξεθωριασμένο χαρτί, που το μελάνι μου λεκιάζει και αφήνει στίγματα της δικής μου πνοής. Κάποιες φορές, για μένα οι λέξεις είναι παραμύθια, με ιδιάζοντα νοήματα. Τι σημασία έχει το ταξίδι αν δεν κουβαλάει μέσα του ένα όνειρο, οδεύοντας σε ένα παραμύθι; Τα όνειρα καθ' αυτά στιγματίζουν τις σκέψεις και όταν οι σκέψεις γίνονται λέξεις παραμένουν σε ένα χαρτί, ξεχασμένο κάπου, σε κάποια άκρη ενός παλιού φθαρμένου ονείρου...


7/6/16

ΠΛΑΝΕΜΕΝΑ ΔΕΣΜΑ


Το τέλος φαντάζει ωραίο
όταν τα μάτια γυμνά
το αντικρύζουν από την κορυφή
ενός ψηλού βουνού.
Διότι εκεί
-τότε και μόνο τότε-
ο ουρανός και τ' άστρα 
προδίδουν την ανθρώπινη υπόστασή τους
σε εκείνον που παραδίδεται,
ψυχή τε και πνεύμα,
σε ό,τι κοντινό κι ουράνιο
δίχως συναίσθημα,
δίχως πόνο,
μόνο με την ευθύνη της μοναξιάς του.
Ω, δεσμά πλανεμένα
το βουνό είναι ψηλό
κι εσείς σπάσατε
στο ύψος
της γαλήνης του.